Dövüş sporları dinimize uygun mudur?

Müslüman’ın güçlü olması gerekir demeye hacet yoktur. Müslüman güçlü olur. Güçlü olması için de yapması gerekenler ona görev olur. Biz ilke olarak spora böyle bakmak zorundayız. Ancak, gerekli de olsa beraberinde getireceği sakıncalar da dikkatten kaçırılmamalıdır. İnsan organına ve uzun vadede bile olsa sağlığına zarar veren, insanlar arasında kin ve nefreti kökleştiren, merhamet duygularını yıpratan, ağız bozukluklarını geliştiren avret teşhirine neden olan spor türleri için tavsiye edici cümle kullanamayız. Bunun haricinde bildiğimiz spor türlerini tek tek ele alabiliriz.

1. Güreş: Helal bir spordur. Peygamber aleyhisselam efendimizin de bir kere de olsa güreştiği şeklinde rivayet vardır. Bu spor için avret teşhiri bir sorun olarak zikredilebilir.
2. Boks: İnsanın yüzüne vurmaya dayalı bir spor helal olamaz. Hâlbuki bütün dünyada bu spor, insanlarda kabalık ve saygısızlık genlerini kabarttığı, ölümlere neden olduğu da bilinmektedir. Yüze vurmaya dayalı bir spor yapılamaz.
3. Karate ve tekvando: El ve ayaklar kullanılarak yapılan bir spordur. Bu sporda başa da vurulabiliyor olsa da ana hedef baş değildir. Bu sporun kültüründe rakibinin önünde ruküye benzer bir eğilme vardır. Bunu fıkıh açısından bir sorun kabul edebiliriz.
4. Judo: Uzak doğu sporları arasında helale en yakın duran türdür. Bizdeki güreşe daha çok benzemektedir.

Bildiğimiz dövüş sporları bunlardır. Bunları zikredebildik. Genel olarak sporun helal olduğunu ama uygulama anında engeller çıkabileceğini belirterek hükmü özetlemiş olalım. En ideal olanı, kim hangi sporu yapacaksa onu bir âlime izah ederek özel soru sorup öğrenmesidir.