Tıp Fakültesinde okuyorum, tesettürümden taviz vermek istemiyorum…

Hocam, öncelikle Rabbim hizmetlerinizden dolayı razı olsun.
Ben Tıp Fakültesi son sınıf öğrencisiyim. Her üniversiteli gibi benim de kendi bölümümle alakalı bazı problemlerim oluyor. Bunlara cevap bulmak adına 'TIBBA MÜSLÜMANCA BAKIŞ' adlı sohbet dizinizden istifade etmeye çalışıyorum. Fakat karar verme aşamasında olduğum şu vakitlerde içinden çıkamadığım bir sorunum var hocam. Eğitim hayatım boyunca ortaokul dâhil olmak üzere Rabbimin lütfuyla hep güzel yerlerde okudum hocam. Güzelden kastım tesettürümden taviz vermem istenmeyen yerlerde. Elhamdülillah. Birçok zorluklarla karşılaşsam da her seferinde bir çözüm yolu bulundu ve yoluma devam ettim. Rabbimin bu lütfu bu yolda devam etmem gerektirdiğine inandırdı beni. Ve gerçekten ihtiyaç olan ve bir bayanın yapması gereken bir meslek olarak kadın doğum doktoru olabilmek adına Tıp Fakültesine başladım. Kadın doğum seçmeliydim çünkü etrafımdaki bayanlar bu dertten çok mustaripti ve bende erkek hastayla karşılaşmak istemiyordum. Yani bu bölüm tam bana göreydi. Ama Tıp Fakültesine devam ettikçe gördüm ki burada da yine bir taviz gerektiren durum var. Çözüm arayışıma rağmen sonuçsuz kaldığım bir mesele var. ameliyathaneye girerken steril olabilmek adına ellerimizi dirseklerimize kadar yıkamalıyız ve bu yıkama için bayanlara ayrılan özel bar bölüm yok. Olmasını talep ettik ama var olan ameliyathane şartlarında mümkün olmayacağı sorumlularca söylendi. Ameliyathane; hem kadın doktoru olmayı tercih edersem her gün girmem gereken bir alan hem de son yıl olan intornluk dönemimde bazı stajlarda bulunmak zorunda olduğum bir yer. Sizin gerekirse her yıl 100 kızımızı feda etmeliyiz ki kadın doktoru olarak erkekleri görmeyelim dediğinizi biliyorum... Ya da 20 erkek profesöre karsı 20 de kadın olmalı ki ilerde kadın hastanesi kurma talebimiz olabilsin dediğinizi de biliyorum. Hatta ve hatta kadın doktorluğu faz-ı kifayedir dediğinizi de… Kadın doğum bölümündeki kadın eksiğini bizzat gördüm hocam. Hastaların; ‘‘lütfen bu bölümü seçin ki erkek doktorlar bize bakmasın’’ dediğine defalarca şahit oldum. Bu ihtiyacı görüp farz-ı kifaye demenizi daha iyi anlıyorum hocam ciddi sorumluluk altındayız. Bu konuda gerek özel gerek sosyal hayatımda gerekli fedakârlığı yapmaya hazırım ama tesettürümden taviz vererek bunu yapacak olmam vicdanımı çok rahatsız ediyor. Ne yapmalıyım hocam ne düşünmeliyim bilmiyorum. Amacım bir yerlerden fetva bulup sorumluluğu hocaların üstüne atmak değil. Doğru neyse onu yapmak istiyorum. Şimdiye kadar yolumu açan Rabbime karşı çok büyük bir nankörlük yapmaktan korkuyorum. Taviz tavizi doğurur biliyorum. Yıllar sonra belki de çok başka birine dönüşmekten korkuyorum. Şimdi de çok iyi biri olmadığımı biliyorum. Ama en azından yanlış yapmaktan korkmanın bile Rabbimin bir lütfu olduğunun farkındayım. Ne yapmalıyım hocam ne olursa olsun bu yolda devam mı etmeliyim yoksa her şeyden vazgeçip okulu mu bırakmalıyım...