Dini Yaşamına Laf Getirmemeye Çalışmak

Selamünaleyküm hocam. Sizi severek dinliyor, izliyor ve okuyorum. Bu zamanda sizin gibi doğru konuşan insanlar var ya elhamdülillah. Ben bundan 4 yıl önce Rabbim hidayet etti ve kapandım. Ailem etrafım biraz yadırgadı. Malum İzmir gibi bir yerde bu tür ani ve hızlı kapanış zor. Ama ben kapanan çıplaklardan olmadım tam anlamı ile sünnetimize uyan bir kapanış yaptım. Çevremi değiştirdim, arkadaşlarımdan bazı kesimi de değiştirdim. Çünkü kitabımıza peygamberimize, sünnetimize uymayan düşünlerin için olmak istemedim. İnsanlar uçuyor musun, yoksa parti purti işlerimi diye benimle dalga geçiyordu. Neyse hepsine gülüp geçtim. Allah bilsin ne olduğunu bana yeter. Hocam benim iki sorunum var çözemedim kendi içimde birinci kardeşim bundan 2 yıl önce erkek kardeşim intihar etti. Bu acı durumla birebir ben kaldım. Onu ipte asılı görmek hayatımda yaşadığım en acı sınav oldu. 26 yaşında hiçbir ibare bırakmadan gitti. Neden bunu yaptığını hala bilmiyorum sebep neydi onu bu duruma iten. Annemle birlikte yaşıyorduk o zaman. Yalnız iki kadın kaldık ben kardeşime eskisi gibi olmasa da o an çok kızdım. Bunu nasıl yapar diye. Öncelikle Allah’ın emrine uymadığı kendisi öldürmeyin dediği halde nasıl yapabilirdi. Ve sonra bizi düşünmemesi. Arkamdakiler ne yaşar. Bu yüzdendir ona hep kızdım, hala kızıyorum. 1 yıldır mezarına gitmiyorum gidemiyorum. Ne kadar doğru ama ben ona hala kızıyorum. İkinci sorunum annem kardeşimi kaybettikten 8 ay sonra evlilik yaptım. Bana annem kardeşim sırt döndü. Sebep diğer kardeşim yeni ölmüş ve senesi çıkmasını beklememişim. Ben Allah rızası için bir evlilik yaptım. Eşimle çok mutluyum, o da ehlisünnet bir insan ama çevremdeki insanlar onu yobaz olarak görüyor. Bu bizim umurumuzda değil açıkçası. Sadece o insanlar için üzülüyorum. Annem sürekli evimi huzursuz ediyor. Kavga çıkarıyor eşim ona sabır ediyor ama bana diyor ki bu evlilik annen yüzünden bir gün bitecek. Bu evliliği Rabbimin bana açtığı ona giden doğru bir yol olarak görüyorum. Lakin arada kaldım annemi yok sayamıyorum. Allah’tan korkuyorum evlat olarak eziliyorum. Yoksa arkama bakmam. Eşime bir şey diyemiyorum Allah’tan korkuyorum. Ne yapacağımı bilemedim hocam. Annem laf söz anlamıyor ne ediyor bir huzursuzluk çıkarıyor. Akşam neden gezmeye çıkmıyorsun, arkadaşlarını neden aramıyorsun kocandan mı korkuyorsun? Vs. Birkaç kelimede olsa bana akıl verin hocam. Teşekkürler