Başımı açma isteğinden nasıl kurtulabilirim?
Hocam ben çok küçük yaşta kapandım. Bunun yanlış olduğunu biliyorum ama kapandığında babamın sevgisini görmek amaçla kapanmıştım. İlk başlarda güzeldi, sonra bana zulüm gibi geldi. Biliyorum dinimizin emri bu. Özenmek olmadı asla, kıyafet açısından değil ama saçlarıma rüzgârın değmesini hissetmek beni başka biri yapıyordu. Ben açılmaktan başka çare göremiyorum artık. Etrafımda açık görünce kendimi saklıyorum, ağlıyorum. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Kapalılığı sevmeye çalışıyorum yine de yapamıyorum. Ne yapabilirim, nasıl bu isyandan kurtulabilirim?
Burası dünya!
Her birimizin ayrı ayrı imtihan olacağı, cennete ulaşabilmek için nefsimize ağır gelen konularla denendiğimiz yer. Senin nefsine ağır gelen başörtüsü bir başka müminin başka bir konu ile sınanmaktadır. Ama hepimiz güzel son için yaşıyoruz. Kulluğumuzu Rabbimize gösterebilmek için yiyoruz, içiyoruz daha iyi namaz daha kaliteli bir insan olmak için imanımızın gerektirdiği gibi davranıyoruz.
- Sabret, sabırla bekle. Merak etme her zorlukla beraber bir kolaylık gelecektir.
- Yılma, kenara çekilme, şeytana karşı taviz verme.
- Arkadaş grubunu daha iyi mümin olmak isteyenlerden oluştur.
- Namazını daha huşulu kılmaya çalış.
- Dua et, dua ederken ağla gerçekten iyi bir kul olmayı iste Rabbinden.
- Ahireti, cennet nimetlerini dünyada çekeceğin eziyetin azlığını cehennem azabının şiddetini tefekkür et.
Güzel kardeşim çok değil biraz daha sabret.